Dzika

Poigram dziś z losem

Trochę hazardu

Zabawię się

On będzie krupierem

Ja jego ofiarą w przydługim swetrze

Stojąc na starym chodniku

Kołysząc się na szarej płycie

Oddaje się jej pod opiekę

Ważą się moje losy

Jestem ostatnim owocem

Być może nadgniłym, który

Został na tym dziwnym drzewie

Zwanym światem

Nie ma już nic ze mnie

Płyta pęka, drzewo umiera

Ale trwam jak film na nocnym seansie

Choćby nie przyszedł nikt