Hej kolęda, kolęda!

Matka wzięła mnie z zaskoczenia, oznajmiając mi dzisiaj, że dobrze się składa, że jestem w domu, bo akurat mamy kolędę. Przyznam się szczerze, że z kolęd to ja najbardziej lubię kolendę-zaleską. Tym razem musiałam zadowolić się wizytą duszpasterską. Ku zniesmaczeniu mojej mamy, nadal twierdzę, że zwyczaj ten jest co najmniej chory. Zwłaszcza, że w moim wielkopolskim domu, z wielkopolską gościnnością mojej mamy, przed samym przyjęciem księdza dochodzi do dantejskich scen. Mama wprowadza porządki. Strofuje tych, którzy gniotą obrus. Nalewa (z kranu!) święconą wodę. A potem przygląda się wszystkim krytycznym okiem, czy są stosownie ubrani. Nawet kotom się dostaje.
Punktualnie o czternastej wbiło dwóch przytytych chłopców, którzy w sposób budzący grozę odśpiewali "Przybieżeli", zagruchali skarbonką i zwiali. Kwadrans później, bez pukania do domu wkroczył okryty czernią wysoki jegomość.

Wymodlił się o wszelkie dobra dla "tegoż domu i ich pobożnych mieszkańców", po czym ciężko wzdychając klapnął sobie na sofę. I się zaczęło. Zawsze mnie to zastanawia, że im się chce robić ten wywiad środowiskowy za tę marną kopertkę... Temu się chciało. Oczywiście, jako ofiarę godną uwagi, upatrzył sobie właśnie mnie. Kilka pytań o pracę, studia, plany, zarobki. O seks nie pytał, ale w tak zwanym międzyczasie wtrącił uwagę, że rodzice teraz pozwalają młodym mieszkać razem, a potem płaczą na kolędzie, że się wnuki pojawiły, a nie ma się kto nimi zajmować. Moja mama od razu z przerażeniem spojrzała na mnie, ale uspokoiłam ją spojrzeniem zwrotnym, że ja niczego takiego nie planuję.
Potem było jeszcze weselej, bo ksiądz nam zdradził (całkiem przypadkowo), że syn sąsiadów się rozwodzi i jeszcze o dziecko musi walczyć. To nie była zbyt trudna zagadka, bo ksiądz stwierdził:
- Dzisiaj na kolędzie jednak matka zwierzyła mi się, że jej syn się rozwodzi.
Przed nami, ksiądz odwiedził tylko jedną rodzinę. Potem ksiądz pobiadolił jeszcze trochę na młodych ludzi, którzy są rozwydrzeni i od razu "cali się oddają". Mama znów spojrzała na mnie wymownie. Zignorowałam to. A potem to już było całkiem z górki. Bo ksiądz skwapliwie schował za pazuchę kopertę i życząc nam stu tysięcy błogosławieństw, pogalopował do kolejnych sąsiadów, którym pewnie opisywał ze szczegółami ile zarabiam i co robię w wolnych chwilach. A niech mu tam.
Po kolędzie zadzwoniłam do mojego faceta, żeby mu opisać to traumatyczne przeżycie.
Na co on mnie zapewnił, że my w przyszłości kolędy przyjmować nie będziemy. I to mnie przeraziło jeszcze bardziej, bo jak ja mamie powiem, że jestem z niewierzącym?
 
Holigoli